/z wyprawy na Łomżę/ nie wiem, co powiedzieć..
czwartek, 18 marca 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
czasem otaczająca rzeczywistość jest nie do przyjęcia w całości. nie do zniesienia.
więc kadruję.
rozsądnie dawkowaną rzeczywistość łatwiej przyjąć. rozsądnie dawkowana potrafi zadziwić. czasem nawet zachwyca. a ja lubię się nią zachwycać.
więc kadruję.
rozsądnie dawkowaną rzeczywistość łatwiej przyjąć. rozsądnie dawkowana potrafi zadziwić. czasem nawet zachwyca. a ja lubię się nią zachwycać.
Archiwum bloga
No Ciebie zawsze miło widzieć. Choć mało ostatnio bywam na necie :( Ale liczę, że to się poprawi.
OdpowiedzUsuńA mnie to zdjęcie śmieszy, bo wygląda, jakby pokazywał, że tam leci samolot. Choć może mam pomieszane w głowie od pracy, której za dużo, i od wiosny, której za mało.
Iza
o tak. ja pomyślałam, że wygląda jakby wołał "hej, Wy! zaczekajcie!" albo.. w sumie całkiem sporo historii by do tego pasowało. włącznie z supermanem (to ptak! to samolot!...) ;)
OdpowiedzUsuńi miło widzieć Ciebie tutaj:) przeniosłam się z potrzeby na trochę innego rodzaju treści, ale póki co parallel universe nie znika, trwa tylko w pewnym zawieszeniu.
Mniej pracy, więcej wiosny! -Tobie i sobie życzę;)